۰•● رفقـای آسمـونی ۰•●

زندگی به سبک شهدا (شهید چمران) 

کم کم همه بچه ها شده بودند مثل خود دکتر؛ لباس پوشیدنشان،

سلاح دست گرفتنشان، حرف زدنشان. بعضی ها هم ریششان را کوتاه نمی کردند تا بیش تر شبیه دکتر بشوند.

 بعدا که پخش شدیم جاهای مختلف، بچه ها را از روی همین چیز ها می شد پیدا کرد.

یا مثلا از این که وقتی روی خاک ریز راه می روند نه دولا می شوند،

 نه سرشان را می دزدند. ته نگاهشان را هم بگیری، یک جایی آن دوردست ها گم می شود.