به نام او که در طلوع نگاهش؛قامتم قد می کشد به دورکعت صلاة عــــشـــق !
و ما برای عروج به آسمان آفریده شدیم
خدایا زمین گیر شدنمان را مپسند...
*
*
*
ما پی رد نگاه شهدا می گردیم
اینجا
سنگر دو رفیق...دو کبوتر...دو عاشق...دو دلباخته و....
دست به دست هم دادیم تا قدمی برداریم برای پرواز...!
برای گفتن عاشقانه هایمان دلیل نمی خواهیم
حسش که باشد
آنچه باید گفت جاری میشود
.
.
.
وما حس میکنیم بدون تـــــو سختی راه را...
پسر حضرت نرگس! بیا و اشاره ای کن
تا برایت تمام شویم...!